پشیمونی

دقیقا خاطرم نیست که چقدر توی این وبلاگ پستهای عاشقانه نوشتم اما همیشه سعی کردم که اگر هم پستی عاشقانه مینویسم جنبه های عمومیش رو هم در نظر بگیرم و از اون منظر مطلبی بنویسم و یا اینکه اصلا پست عاشقانه نزارم , نه اینکه از اینکه پست عاشقانه ای نگذاشتم یا از گذاشتنش پشیمونم , نه! منظورم اصلا این نیست , یادم نمیاد توی زندگیم اتفاقی باشه که من از انجامش پشیمون شده باشم! در مورد هر کاری (تاکید میکنم , هر کاری) که انجام دادم یا پشیمون نشده و نمیشم یا اینکه اگرم درصدی از پشیمونی در من باشه وقتی به اون مطلب و مسیر برعکسش نگاه میکنم یقینا به این نتیجه می رسم که انجام ندادنش میتونست درصد بیشتری از پشیمونی در من ایجاد کنه

حالا چرا دارم مساله پشیمونی رو با مثالی از عشق مطرح میکنم؟ واقعیتش یه جایی برخوردم به کسی که انگار از عشقش و از مطلب عاشقانه اش و از کارش پشیمون بود و سعی کرده بود با حذف کردن اون پستش ..... (نمیدونم , شاید فراموش کنه , شاید سرپوش بزاره , شاید از زندگیش پاک کنه , شاید نزاره کسی بفهمه , شاید خودشو گول بزنه , شاید بگه که کارش اشتباه بوده و ازش پشیمونه , شاید ..... و هزاران شاید دیگه)

توی زندگیم هر وقت دو به شک انجام دادن یا ندادن یه کاری بودم , اولا تمام جوانب رو چندین بار سنجیدم و دوما اینکه اون کار رو انجام دادم چون میدونستم و مطمئن بودم که پشیمونی که بعدا از انجام ندادنش نصیبم میشه بیشتر از انجام کار اشتباهیه که در اون لحظه انجام میدم , در صورت انجامش حداقلش اینه که به خودم مقروض و مدیون نمی موندم و این کارمم دلیل داشته چون همیشه سعی کردم در لحظه زندگی کنم , نه گذشته و نه آینده! در لحظه زندگی کنم و از تمام لحظه لحظه زندگیم لذت ببرم

پ.ن: (گیرم که اشتباهی رخ داده باشه) پاک کردن هیچ اشتباهی به معنی رخ ندادنش نیست!

بعدا نوشت: برنامه هفتگی کوه پیمایی مون با دوستان کماکان از وقتی که شروع شده همیشه در روز خاصش و در ساعت خاصش در حال پیگیریه و ادامه داره و یه حال و هوا و روحیه دیگه ای به همه مون دست میده , همگی با اشتیاق حاضر میشیم و به برنامه مون می رسیم , هم فاله و هم تماشا!

پیشنهاد میکنم همه دوستان خوبم با دوستانشون از این برنامه های دسته جمعی سالم بزارید خیلی لذتبخشه!