گرفتاری در شبکه های مجازی موبایل

آخرین مطلبی که نوشتم مربوط میشه به مرداد ماه امسال یعنی ماههای شهریور و مهر و آبان چیزی ننوشتم و این از تنبلی منه

راستش نه اینکه توی این مدت حرفی برای گفتن نداشتم یا دستم به قلم نمیرفت راستشو بخواین منم مثل همه مردم گرفتار اپلیکیشن های موبایل و شبکه های اجتماعی اون شدم و انگار بخشی از زندگی ما شده باشن مخصوصا که کاملا و بصورت سهل الوصول در دسترس هستن باعث میشن که آدم رغبت بیشتری بهشون داشته باشه و یه دلیل مهم دیگه اش هم اینه که وقتی میای پشت کامپیوتر میشینی حس و حال محیط کار بهت القا میشه و دوست نداری که توی خونه و در  وقت استراحتت هم این حس رو تجربه کنی شایدم دلیلش اینه که شبکه های اجتماعی روی موبایل ها که توی هر وضعیتی (خوابیده , لم داده , نشسته و ....) میشه چکش کرد باعث شده که اینطوری بشه

اگه بگین که از توی موبایلم میشه وبلاگ رو کنترل کرد باید بگم میشه ولی وقتی موبایل دستته انگار فقط میتونی شبکه های اجتماعی خودشو چک کنی نه بیشتر , واسه همین آدم از توی موبایلش دیگه به خودش زحمت نمیده که وبلاگ یا جاهای مشابه رو هم چک کنه مخصوصا که اونجاها انقدر بمباران اطلاعاتی میشه که دیگه جایی برای چیز دیگه ای نمی مونه

اما به هر حال برای من وبلاگ همیشه حکم همون کنج دنج و خودمونی رو داره که میتونی روش حساب کنی , مثل خانواده که هر وقت بری سراغش آغوشش برات بازه