امروز عصر دوباره یکی از جلسات کوه پیمایی مون رو در معیت دوستان به سرانجام رسوندیم خیلی عالیه , دقیقا بعد از عید تصمیم گرفتیم که یه روزی رو به کوه پیمایی اختصاص بدیم و تا الان تونستیم با همت دوستان حفظش کنیم و همگی هم دور هم جمع بشیم و کوتاهی نکنیم هر چند که مدت دور هم بودنمون زیاد طولانی نیست و تقریبا به حالت بدو بدو میریم و برمیگردیم اما توو این مدت کوتاه چن ساعته هم کلی خوش میگذرونیم و کلی بگو بخند داریم و روحیه مون هم عالی میشه امیدوارم همه دوستان یه وقتی رو واسه ورزش , اونم از نوع گروهی و در کنار هم اختصاص بدن
فقط برای خنده: وقتی با یه اکیپی رفتیم کوهنوردی و بالاخره رسیدیم به قله , از رهبر گروه پرسیدم "حالا چیکار کنیم؟" و وقتی اون جواب داد "برمیگردیم!" اونجا فهمیدم که کوهنوردی ورزش دیوونه هاس , دیگه نرفتم! :دی
خوبه.
در مورد موضوع فقط برای خنده تون:
اصلا همه کارهای دنیا ظاهرش همینطوره!
اما باطنش فرق می کنه یا می برتمون جلو یا عقب و یا به بیراهه!
حالا دیگه مام کوه پیما و ورزشکار شدیم
خجالت بکش یعنی من هم دیوونه هستم
من میتونم با کوهنوردی متولد بشمممممممم
مگه دیوونه بودن بده؟! خب منم هر هفته میرم کوه و به قول خودت متولد میشم اما این قسمتش فقط برای خنده بود مامی جون