گاهی وقتا یه اعتماد ساده لوحانه و احمقانه میتونه مسیر زندگیتو به کل عوض کنه , راحتتر بگم میتونه زندگیتو داغون کنه , میتونه کاری باهات بکنه که یه عمر تقاص اون اعتماد ساده لوحانه رو بدی , اما اگه توی این لحظات از زندگی اعتماد نکنی چی میشه؟ منظورم اینه که مسیر مخالف اعتماد کردن رو در پیش بگیری اونوقت چی؟ من که نمیدونم چی میشه چون همیشه دوست داشتم احمق باشم تا (مثلا) پست و دو رو و شیاد و .... و یا شایدم منطقی!!!
به هر حال منطق یا ریا و دو رویی؟ من تا حالا اون مسیر رو نرفتم و همیشه خدا احمق یا ساده لوح یا اگه بخوام مهربونتر بگم همیشه خوش نیت و مثبت نگر بودم اما باید بگم که یه بلاهایی همه سرم اومده که مسیر زندگیمو تغییرات اساسی داده و تاثیرش تا آخر عمر روی زندگیم خواهد بود
حالا چرا دارم اینارو میگم؟ امروز باز یه اعتماد ساده لوحانه دیگه به یکی کردم و امیدوارم این یکی واقعا درست از آب در بیاد هر چند این مورد به مادیات مربوطه و میتونه بعد از چن سال یه جوری رفع و رجوع بشه اما همین چن سال میتونه کلی از زندگی عقب بندازدت
امیدوارم انسانهای خوب و قابل اعتماد در سر راه زندگیتون بیشتر باشن.
در این روزها بهتره که در برخوردهای اولیه به ادمها اعتماد نکرد مگر اینکه برعکسش ثابت بشه که انسانند.
تازه باز هم چون انسانند کاملا قابل اعتماد هم نیستند!
ممنون از راهنماییت دوست خوبم , اما خواهی نخواهی همه آدما از این نوع تجربه ها دارن مگر اینکه خودشون خود خود این تجربه باشن (یعنی همونی باشن که علت این تجربه برای دیگرانند) به هر حال بعضی چیزام هستن که ذاتی ان مثل ساده دلی من! مثل فرق بین دونده های استقامت و دونده های سرعتی, هر دوشون دونده هستن اما نه این میتونه دونده سرعتی باشه و نه اون دونده استقامت! چون ماهیچه هاشون با هم فرق دارن یعنی به دنیا اومدن که سرعتی باشن پس نمی تونن استقامتی باشن یا برعکس!
ولی خب سعیمو میکنم که بهتر بشم